با من بودی منت نمی‌دانستم از فیض کاشانی رباعی 27

1 یا رب بریز شهد عبادت بکام ما ما را زما مگیر بوقت قیام ما

2 تکبیر چون کنیم مجال سوی مده در دیدهٔ بصیرت والا مقام ما

1 آنکه پنهانست از چشم کسان پیداست کیست در دل هر ذره خورشید نهان پیداست کیست

2 آنکه دارد آسمانرا تا نیفتد بر زمین هم زمین را تا بجنبد هر زمان پیداست کیست

1 در وصل تو میزنند احباب تاب هجران نماندشان بشتاب

2 بی تو جان تا بکی تواند زیست دل بیچاره چند آرد تاب