خواهی که درین زمانه اوحد باشی از نعمت‌الله ولی رباعی 304

1 رند مستی چو دمی با او برآ از در میخانهٔ ما خوش درآ

2 مجلس ما را غنیمت می شمُر زانکه اینجا خوشتر از هر دو سرا

1 نور او در دیدهٔ بینا خوشی دیدیم ما نور مردم را به نور چشم او دیدیم ما

2 شخص و سایه دو نماید در نظر اما یکیست دو کجا بینیم چون از اهل توحیدیم ما

1 پادشاه و پادشاهی ما و درویشی ما عاقلان و آشنائی ما و بی خویشی ما

2 در میان عشقبازان ما کمیم از هر یکی از کمی ماست در عالم همه بیشی ما