ای در طلبت همۀ از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 37

1 ای در طلبت همۀ عالم گم افلاطون رفته فرو در خم

2 سرگشتۀ کوی تواند افلاک آشفتۀ موی تواند انجم

3 از شش جهت آوازۀ عشاق بر خواسته تا فلک هفتم

4 در وادی عشق تو طفل رهند پیران طریقت بل هُم هُم

5 کی مردم دیده ترا بیند ای بیرون از افق مردم

6 بحریست عمیق پر از گرداب یک قطرۀ اوست دو صد قلزم

7 گر شیر فلک باشی بمثل دم در کش و هیچ مجنبان دم

8 زد دانۀ خال تو راه خیال فریاد ز رهزنی گندم

9 یا آنکه ز پای طلب بنشین یا مفقر از سر هستی قم