ای بی‌خبر بکوش که صاحب از حافظ شیرازی غزل 487

1 ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی تا راهرو نباشی کی راهبر شوی

2 در مکتب حقایق پیش ادیب عشق هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی

3 دست از مس وجود چو مردان ره بشوی تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

4 خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد آن گه رسی به خویش که بی خواب و خور شوی

5 گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی

6 یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

7 از پای تا سرت همه نور خدا شود در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی

8 وجه خدا اگر شودت منظر نظر زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

9 بنیاد هستی تو چو زیر و زبر شود در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی

10 گر در سرت هوای وصال است حافظا باید که خاک درگه اهل هنر شوی