1 به تعریض گفتی که خاقانیا چه خوش داشت نظم روان عنصری

2 بلی شاعری بود صاحب‌قران ز ممدوح صاحب‌قران عنصری

3 ز معشوق نیکو و ممدوح نیک غزل‌گو شد و مدح‌خوان عنصری

4 جز ار طرز مدح و طراز غزل نکردی ز طبع امتحان عنصری

5 شناسند افاضل که چون من نبود به مدح و غزل درفشان عنصری

6 که این سحر کاری که من می‌کنم نکردی به سحر بیان عنصری

7 ز ده شیوه کان حیلت شاعری است به یک شیوه شد داستان عنصری

8 مرا شیوهٔ خاص و تازه است و داشت همان شیوهٔ باستان عنصری

9 نه تحقیق گفت و نه وعظ و نه زهد که حرفی ندانست از آن عنصری

10 به دور کرم بخششی نیک دید ز محمود کشور ستان عنصری

11 به ده بیت صد بدره و برده یافت ز یک فتح هندوستان عنصری

12 شنیدم که از نقره زد دیگدان ز زر ساخت آلات خوان عنصری

13 اگر زنده ماندی در این دور بخل خسک ساختی دیگدان عنصری

14 نخوردی ز خوان‌های این مردمان پری‌وار جز استخوان عنصری

15 به بوی دو نان پیش دونان شدی زدی بوسه چون پر نان عنصری

16 ز تیر فلک تیغ چستی نداشت چو من در نیام دهان عنصری

17 ز نی دور باش دو شاخی نداشت چو من در سه شاخ بنان عنصری

18 نبوده است چون من گه نظم و نثر بزرگ آیت و خرده دان عنصری

19 به نظم چو پروین و نثر چو نعش نبود آفتاب جهان عنصری

20 ادیب و دبیر و مفسر نبود نه سحبان یعرب زبان عنصری

21 چنانک این عروس از درم خرم است به زر بود خرم روان عنصری

22 دهم مال و پس شاد باشم کنون ستد زر و شد شادمان عنصری

23 به دانش بر از عرش گر رفته بود به دولت بر از آسمان عنصری

24 به دانش توان عنصری شد ولیک به دولت شدن چون توان عنصری