ای فکر نازکت را شبهت ‌کمینی از بیدل دهلوی غزل 2595

1 ای فکر نازکت را شبهت ‌کمینی از مو تشویش عطسه تا کی مانند بینی از مو

2 در کارگاه فطرت نام شکست ننگست باید قلم نبندد نقاش چینی از مو

3 دل آتش تو دارد ضبط نفس چه حرفست اخگر نمی‌پسندد نقش نگینی از مو

4 نیرنگ التفاتت مغرور کرد ما را افسون آفتاب است مار آفرینی از مو

5 تعظیم ناتوانان دشواریی ندارد بر عضوها گران نیست بالا نشینی از مو

6 کم نیست شخص ما را در کسوت ضعیفی از رشته دامنیها یا آستینی از مو

7 بالیدم از تخیل سرکوب آسمانها بر خود نچیدم اما فرق یقینی از مو

8 عمریست ناتوانان ممنون آن نگاهند ای دیدهٔ مروت زحمت نبینی از مو

9 ما را شکیب دل برد آنسوی خود فروشی شبگیر کرد بیدل آواز چپنی از مو