میپنداری که حق هویدا گردد از عطار نیشابوری مختارنامه 79

1 گشت محمود و ایاز دلنواز هردو در میدان غزنین گوی باز

2 هر دو با هم گوی تنها باختند گوی همچون عشق زیبا باختند

1 بهندستان یکی را کودکی بود که عقلش بیش و عمرش اندکی بود

2 زهر علمی بسی تحصیل بودش ازان بر هر کسی تفضیل بودش

1 بر سر منبر امامی رفته بود گرم گشته این سخن میگفته بود

2 کو خداوندیست بی چون و چرا هرگزش بر دامن آن کبریا

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند