1 ای مثال تو را زمین و زمان کرده از راه امتثال مثول

2 دولتت را فتور ناممکن حشمتت را زوال نامعقول

3 گشته پیش تو رام و آهسته فلک تند و روزگار عجول

4 بر رخ آفتاب دولت تو آسمان نانهاده داغ افول

5 در دلت نور کبریای خدای بر تنت فر معجزات رسول

6 کرده بر وفق رای افلاطون روح لقمان به قالب تو حلول

7 قلمت روز و شب کشان در پا طره جعد و گیسوی مفتول

8 من بدان عزتی که نفس مراست گشتم از خدمت ملوک ملول

9 سخن فضل می نیارم گفت زانک او شعبه ای بود ز فضول

10 حاصل الامر مدتیست که نیست بر در کس مرا خروج و دخول

11 ار چه ماندم بر آستانه تو متردد میان ردّ و قبول