ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2752

1 ای دلبر بی‌دلان صوفی حاشا که ز جان بی‌وقوفی

2 از هجر دوتا چو لام گشتیم دلتنگ ز غم چو کاف کوفی

3 آن دم که به طوف خود بطوفی وآنگه که به خانه هم به طوفی

4 ما را بنمای مهر و الفت چون معدن مهری و الوفی

5 مکشوف ز کشف توست اسرار زیرا که کشوف هر کشوفی

6 آنی که بری خسوف از ماه آن ماه نه‌ای که در خسوفی

7 آنی که بری کسوف از شمس آن شمس نه‌ای که در کسوفی

8 در آحادیم ای مهندس تو ساکن خانه الوفی

9 ای آحادی الوف را باش کاین جا تو به منزل مخوفی