ای تماشاگه جان بر طرف از خاقانی شروانی غزل 302

1 ای تماشاگه جان بر طرف لاله‌ستان تو مطلع خورشید زیر زلف مه جولان تو

2 تا نهادی حسن را دار الخلافه زیر زلف هست دار الملک فتنه در سر مژگان تو

3 حلق خلقی را به طوق شوق تو در بند کرد زلف مشک افشان شهر آشوب مه چوگان تو

4 ای به خوان زلف تو یوسف طفیلی آمده کیست کو بی‌خون دل یک لقمه خورد از خوان تو

5 کی برد سر در گریبان خرد آن را که هست پای در دام هوا و دست در دامان تو

6 از پی آن کاتش هجر تو دارم یادگار نزد من آب حیات است آتش هجران تو

7 جان خاقانی فدای روح جان افروز توست گرچه خصم اوست جانا یار جانان جان تو