1 ای پسر هر کس که دارد چارچیز چار دیگر هم شود موجود نیز

2 عاقبت رسوای آید از لجاج خشم را نکند پشیمانی علاج

3 بی‌گمان از کبر خیزد دشمنی حاصل آید خواری از کاهل تنی

4 چون لجوجی در میان پیدا شود بنده از شومی او رسوا شود

5 خشم خود را چونکه راند جاهلی جز پشیمانیش نبود حاصلی

6 هر که کرد از کبر بالا گردنش دوستان گردند آخر دشمنش

7 کاهلی را هر که سازد پیشهٔ آید از خواری بپایش تیشهٔ

8 خشم خود را گر فرو نخورد کسی عاقبت بیند پشیمانی بسی

9 هر که او از تنبلی باشد بلید بر قفایش شاید ار سیلی رسید

10 هر که او افتادهٔ تن پرورست نیست انسان کمتر از گاو و خرست