ای از تو بهر چمن بهر گل بوئی از سبزواری رباعی 2

1 ایزد بسرشت چون گل ما مهر تو نهفت در دل ما

2 باز آی که رونقی ندارد بی شمع رخ تو محفل ما

1 گل می دمد ز شاخ و وزد باد نوبهار ساقی تفقدی کن و جامی ز می بیار

2 در کشتزار حسن رخش سبزه میدمد رخش نظر بر آن بتفرج بسبزه زار

1 تا شدی آینهٔ مهر رخت سینهٔ ما می‌دهد تاب به مهر فلک آیینهٔ ما

2 راست شد بر قد ما خلعت سلطانی گل که بود گنج وجود تو بگنجینهٔ ما