ای برده به شمشیر از امیر معزی نیشابوری رباعی 145

1 شهی که گوهر و دینار رایگانی داد هرآنچه داد خدایش خدایگانی داد

2 عزیزکرد بدو دین و داد و بگزیدش به دین و دادش ده چیز و رایگانی داد

1 شدست باغ پر از رشته‌های در خوشاب شدست راغ پر از توده‌های عنبر ناب

2 به باغ و راغ مگر ابر و باد داشته‌اند به توده عنبر ناب و به رشته درِّ خوشاب

1 ز بهر عید نگارا همی چه سوزی عود چرا شراب نپیمایی و نسازی عود

2 بساز عود و بده یک شراب وصل مرا که من بسوختم از هجر تو چو زآتش دود