ای درگه تو عید گه روحانی از وحشی بافقی رباعی 66

1 کشیده عشق در زنجیر، جان ناشکیبا را نهاده کار صعبی پیش، صبر بند فرسا را

2 توام سررشته داری، گر پرم سوی تو معذورم که در دست اختیاری نیست مرغ بند بر پا را

1 شد یار به اغیار دل آزار مصاحب دیدی که چه شد با چه کسان یار مصاحب

2 رنگین شدن بزم من از یار محال است زین گونه که گردیده به اغیار مصاحب

1 چو شمع شب همه شب سوز و گریه زانم بود که سرگذشت فراق تو بر زبانم بود

2 شد آتش جگرم پیش مردمان روشن ز خون گرم که در چشم خونفشانم بود