ای درگه تو عید گه روحانی از وحشی بافقی رباعی 66

1 گرم آمد و بر آتش شوقم نشاند و رفت آتش به جای آب ز چشمم فشاند و رفت

2 آمد چو باد و مضطربم کرد همچو برق وز آتشم زبانه به گردون رساند و رفت

1 این زمان یارب مه محمل نشین من کجاست آرزو بخش دل اندوهگین من کجاست

2 جانم از غم بر لب آمد، آه از این غم، چون کنم باعث خوشحالی جان غمین من کجاست

1 اسیر جلوهٔ هر حسن عشقبازی هست میان هر دو حقیقت نیاز و نازی هست

2 ز هر دری که نهد حسن پای ناز برون بر آستانهٔ آن در سر نیازی هست