آتش زدی به لاله، عذار از اسیر شهرستانی غزل 193

1 آتش زدی به لاله، عذار اینچنین خوش است گل گل شدی ز باده، بهار اینچنین خوش است

2 بی او تمام وصلم و با او تمام هجر الفت میان عاشق و یار اینچنین خوش است

3 سیماب باج می دهم و بیخودی خراج صبر اینچنین خوش است و قرار اینچنین خوش است

4 گردش به بوی گل سبق جلوه می دهد دل صیدگاه او که سوار اینچنین خوش است

5 صوفی که منع باده کشان می نمود دوش زد چند دور و گفت مدار اینچنین خوش است

6 گاه از نگاه و گه ز تغافل روم ز دست مستی چنین خوش است و خمار اینچنین خوش است

7 بوی تو از غبار سمندش به باد رفت ای گل پیاده شو که سوار اینچنین خوش است

8 مستیم و بیقرار و اسیر نگاه یار الحق نشاط سیر و شکار اینچنین خوش است