می‌نمایی خویش را صوفی منم از سلطان باهو غزل 41

1 می‌نمایی خویش را صوفی منم در دیار عابد و زاهد منم

2 چند با خود بینی و باشی مدام کی رهی زین دلق درویشی منم

3 گر منی را سر دانی راه رو تا نگویی بار دیگر کین منم

4 یار گفتن من نمی‌شاید ترا زان که من ابلیس گفته کین منم

5 تو چرا من من کنی، ای جان من آنکه یک قطره منی، گویی منم