دیدی که یار، جز سَرِ جور و ستم نداشت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دیدی که یار، جز سَرِ جور و ستم نداشت بشکست عهد، وز غمِ ما هیچ غم نداشت
2 یا رب مگیرش ار چه دلِ چون کبوترم افکند و کُشت و عزتِ صیدِ حرم نداشت
3 بر من جفا ز بختِ من آمد وگرنه یار حاشا که رسمِ لطف و طریقِ کَرَم نداشت
4 با این همه هر آن که نه خواری کشید از او هر جا که رفت، هیچ کَسَش محترم نداشت
5 ساقی بیار باده و با محتسب بگو انکارِ ما مَکُن که چنین جام، جم نداشت
6 هر راهرو که ره به حریمِ درش نبرد مسکین بُرید وادی و ره در حرم نداشت
7 حافظ بِبَر تو گویِ فصاحت که مدعی هیچش هنر نبود و خبر نیز هم نداشت
معنی شعر:
بفردی زودرنج، کینه توز و حساسی هستی. این خصوصیات بد تو باعث رنجش و آزردگی دیگران شده است. گاهی تو را سرزنش می کنند. و زمانی از تو بدگویی و غیبت می کنند. به خود بیا و با توکل به خدا جبران گذشته را بکن. و موجبات خوشنودی و رضایت اطرافیان را فراهم ساز. موفق باشی.