1 بدو گفت ای تو هم نیش و توهم نوش بمن رسوای عالم پرده درپوش

2 چه کردی لطف و بنمودی بزرگی چو شیران رحم کن بگذر ز گرگی

3 مرا بگذار تا بهر سلیمان بسازم تحفهٔ مدح از دل و جان

4 که شرط مرد دانا این چنین است به هر کاری که باشد پیشه این است

5 خردمندان چو آیند نزد شاهان به نظم آرند دعای صبحگاهان

6 سه چیز آید وسیلت نزد شاهان هنر یا مال یا مرد سخندان

7 هر آن کس کو تهی‌دستی نماید همیشه کار او پستی نماید

8 من از مال و هنر چیزی ندارم ولی گنج سخن دارم بیارم

9 به بلبل گفت هین میساز و میرو ز هر چیزی که داری کهنه و نو

10 چو ره پیش است ما از پس چرائیم اگر چه خسته بال و بسته پائیم

11 بیا تا پای بگشائیم یک ره به فرق سر به پیمائیم یک ره

12 زمین بوسیم در بزم جهاندار دعای دولتش گوئیم صد بار