تو خود گفتی که مو ملاح مانم از باباطاهر دوبیتی 154

1 زهجرانت هزار اندیشه دیرم همیشه زهر غم در شیشه دیرم

2 ز نا سازی بخت و گردش چرخ فغان و آه و زاری پیشه دیرم

1 نمیدانم که رازم با که واجم غم و سوز وگدازم با که واجم

2 چه واجم هر که ذونه میکره فاش دگر راز و نیازم با که واجم

1 به کس درد دل مو واتنی نه که سنگ از آسمون انداتنی نه

2 بمو واجن که ترک یار خود که کسیس یارم که ترکش واتنی نه

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون