اسب را باز کشیدی در زین از سنایی غزنوی غزل 342

1 اسب را باز کشیدی در زین راه را کردی بر خانه گزین

2 راه بیداری آوردی پیش دل من کردی گمراه و حزین

3 بدل و شق بپوشیدی درع بدل جام گرفتی زوبین

4 دست بردی به سوی تیر و کمان روی دادی به سوی حرب و کمین

5 نه براندیشی از کرب زمان نه ببخشایی بر خلق زمین

6 تا نبینم رخ چون ماه ترا بارم از دیده به رخ بر پروین

7 چون بخسبم ز فراق تو مرا غم بود بستر و حیرت بالین