تو بر من بگذری چون برق رخشان از فایز دوبیتی‌ 88

1 اگر خواهی بسوزانی جهان را رخی بنما بیفشان گیسوان را

2 بت فایز اشارت کن به ابروت بکش تیغ و بکش پیر و جوان را

1 اگر دوران دهد بر بادم ای دوست وگر هجران کند بنیادم ای دوست

2 مکن باور که فایز چشم و زلفش رود از خاطر و از یادم ای دوست

1 مرا این زندگی از بوی یار است وگرنه جان بدین پیکر چه کارست؟

2 کنون که هست فایز زنده ز آنست دو چشم و دل به راه انتظار است