ای نرگست به خلق در فتنه بازکن
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 ای نرگست به خلق در فتنه بازکن وی سنبل تودست تطاول درازکن*
2 چشمانت را حذر بود از دیدن رقیب همچون مریضکان ز مرگ احترازکن
3 الفت چگونه دست دهد بین ما وشیخ ماکار بر حقیقت و او بر مجازکن
4 ما در درون میکده صهبا به جام ربز شیخ از درون صومعه گردن درازکن
5 با دشمنان ز ضعف دم از دوستی زدیم چون ملحدی به خاطر مردم نمازکن
6 کار بهار و یار به دور اوفتدکه هست دایم بهار نازکش و یار نازکن
ادامه توضیحات شاعر