ای ماه کمان شهریاری گویی از نیشابوری رباعی 174

1 ای کرده فتح و نصرت در مشرق آشکارا بگذشته زآب جیحون وآتش زده در اعدا

2 با خیل‌خیل لشکر چون سیل‌سیل باران با فوج‌فوج موکب چون موج‌موج دریا

1 عید و آدینه بهم بر پادشا فرخنده باد طالعش سعد و دلش شاد و لبش پرخنده باد

2 عید اَضحی فرخ و فرخنده آمد در جهان روز او چون عید اَضْحیٰ فرخ و فرخنده باد

1 ماه‌کند بر فلک ستایش آن خَدّ سرو کند در چمن پرستش آن قد

2 عاریه دارند سرو و ماه تو گویی راستی و روشنی از آن قد و زان خد