زدی بتیغم و از جبهه تو چین برخاست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 زدی بتیغم و از جبهه تو چین برخاست باین خوشم که ترا چینی از جبین برخاست
2 نشست بر رخ گلها زرشگ گرد ملال چو سنبل ترت از گرد یاسمین برخاست
3 مرا که ذوق اسیری کشد بصید گهی ازین چه سود که صیاد از کمین برخاست
4 چه کرده ام؟ که بقصدم چو آسمان افکند خدنگی، از دو جهان بانگ آفرین برخاست
5 ترحمی! که ز جور سپهر، رفته طبیب چنان زکار، که نتواند از زمین برخاست
ادامه توضیحات شاعر