1 تو یار مرا ندیدهای معذوری زان روی گلی نچیدهای معذوری
2 از گلشن عشق یار بوئی نوزید در زهدستان چریدهٔ معذوری
1 اگر فضل خدای ما بجنبش جا دهد ما را بعشق او دهیم از جان و دل فردوس اعلا را
2 بآب چشم و رنگ زرد و داع بندگی بر دل که در کاراست ما را نیست حاجت حقتعالی را
1 تجلی چون کند دلبر کنم شکران تجلی را تسلی چون دهد ازخود نخواهم آن تسلی را
2 بسوزد در تجلی و نسازد با تسلی دل ببخشدگر تسلی جان دهم آن جان تجلی را
1 شبی رو بحق آر ای جان مخسب بنال از غم درد پنهان مخسب
2 ترا چارهٔ باید از بهر درد بسوز شبش ساز درمان مخسب