ای با رخ تو خال سفید و سیاه از قصاب کاشانی غزل 96

1 ای با رخ تو خال سفید و سیاه و سرخ چون دیده غزال سفید و سیاه و سرخ

2 عکس رخ تو و آن خط شبرنگ کرده است آیینه را جمال سفید و سیاه و سرخ

3 بنما به رنگ چون شفق از زیر ابر زلف ابروی چون هلال سفید و سیاه و سرخ

4 گردیده دست و جوهر تیغت ز خون خصم در عرصه جدال سفید و سیاه و سرخ

5 سنبل شکفت و لاله دمید و شکوفه ریخت بر پای هر نهال سفید و سیاه و سرخ

6 بیچاره زرپرست ز غم مرد تا که برد یک پاره وبال سفید و سیاه و سرخ

7 قصاب عید شد که چو طاووس گل‌رخان سازند روی و بال سفید و سیاه و سرخ