ای به بر کرده بی وفایی را از سنایی غزنوی غزل 17

1 ای به بر کرده بی وفایی را منقطع کرده آشنایی را

2 بر ما امشبی قناعت کن بنما خلق انبیایی را

3 ای رخت بستده ز ماه و ز مهر خوبی و لطف و روشنایی را

4 زود در گردنم فگن دلقی برکش این رومی و بهایی را

5 چنگی و بربطی به گاه نشاط جمله یاری دهند نایی را

6 با چنان روی و با چنان زلفین منهزم کرده‌ای ختایی را

7 آتشی نزد ماست خیز و بیار آبی و خاکی و هوایی را

8 بار ندهند نزد ما به صبوح هیچ بیگانهٔ مرایی را

9 چون بود یار زشت پر معنی چکنم جور هر کجایی را

10 چو شدی مست جای خواب بساز وز میان بانگ زن سنایی را