طوقی ز خط بدور زنخدان کشیده‌ای از نیر تبریزی غزل 129

1 طوقی ز خط بدور زنخدان کشیده‌ای بر دور مهر و مه خط بطلان کشیده‌ای

2 داود را بحلقۀ خفتان نهفتۀ یوسف بدور چاه بزندان کشیده‌ای

3 مانی بخضر در صفت ای سبزۀ عذار پیداست کاب چشمۀ حیوان کشیده‌ای

4 از مشک تر نوعته طلسمی بسیم خام مه در کمند موی بدستان کشیده‌ای

5 ایچشم مست باده چه خوردی که از غرور خنجر بروی مهر درخشان کشیده‌ای

6 ایخال دل سیه دل یکشهر بردۀ خود در شکبخ زلف پریشان کشیده‌ای

7 در پرده دیدۀ مگر آن سینۀ چو سیم ای صبحدم که سر بگریبان کشیده‌ای