گلی از باغ وفا آمده‌ای از خاقانی شروانی غزل 335

1 گلی از باغ وفا آمده‌ای خود خس و خار نما آمده‌ای

2 هر کجا پای نهی گل روید تا ندانی ز کجا آمده‌ای

3 ذرهٔ ذات تو خورشید لقاست بحری و قطره قضا آمده‌ای

4 سایهٔ خار تو سروستان است خرمن نشو و نما آمده‌ای

5 نور آئینه به خود پنهان است قبلهٔ قبله نما آمده‌ای

6 کی دلت تاب نگاهی دارد آفت آینه‌ها آمده‌ای

7 خار و گل نام خدا می‌گویند ای سهی قد ز کجا آمده‌ای

8 مستی و شوخی و عالم سوزی چه بگویم که چها آمده‌ای

9 بین که در باغ جهان خاقانی از پی کسب هوا آمده‌ای