تو که ای امیر داری ز سراغ من فراغی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 تو که ای امیر داری ز سراغ من فراغی چه شود اگر بگیری ز غلام خود سراغی
2 چو تو گلشنی و باغی بکنار من چو آئی چه روم بگشت گلشن چه روم بسیر باغی
3 زجفا و جور گردون چو شکسته و ضعیفم زشراب کهنه ساقی برسان بمن ایاغی
4 زستمگری چگونه، بودم امید مرهم که بروی داغ دیگر نهدم بسینه داغی
5 بروم اگر بگلشن بگلی نظر ندارم که بگلشنی نرفتم که نبود بانگ زاغی
6 نبود طبیب دیگر سرو برگ نظم و شعرم که جدا ز همزبانان نبود مرا دماغی
ادامه توضیحات شاعر