بینی و گنده دهان داری و نای از رودکی مثنوی 97

1 سرخی خفچه نگر از سرخ بید معصفر گون، پوشش او خود سفید

1 دیر زیاد! آن بزرگوار خداوند جان گرامی به جانش اندر پیوند

2 دایم بر جان او بلرزم، زیراک مادر آزادگان کم آرد فرزند

1 نگارینا، شنیدستم که: گاه محنت و راحت سه پیراهن سلب بوده‌ست یوسف را به عمر اندر

2 یکی از کید شد پر خون، دوم شد چاک از تهمت سوم یعقوب را از بوش روشن گشت چشم تر

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار