بینی و گنده دهان داری و نای از رودکی مثنوی 97

1 دست و کف و پای پیران پر کلخج ریش پیران زرد از بس دود نخج

1 گزیده چهار توست، بدو در جهانهان همارا به آخشیج، همارا به کارزار

1 پوپک دیدم به حوالی سرخس بانگک بر برده به ابر اندرا

2 چادرکی دیدم رنگین برو رنگ بسی گونه بر آن چادرا

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار