ای بر فراز چرخ برین بارگاه از فضولی بغدادی غزل 359

1 ای بر فراز چرخ برین بارگاه تو تو شاه انبیا همه خیل و سپاه تو

2 بر آسمان رسیده و گشته فرشته هر ذره که خاسته از گرد راه تو

3 آسوده است تا ابد از بیم انقلاب محروسه ولایت دین در پناه تو

4 هر قطره ز بحر شود دانه گهر گر قطره برو چکد از ابر جاه تو

5 از قدر زیب گردن خوبان عالم است عنبر که هست بنده جعد سیاه تو

6 کردست دهر روز ظهور ترا لقب دور قمر ز نسبت روی چو ماه تو

7 نعت نبی بس است ترا موجب نجات هر چند بی حدست فضولی گناه تو