ای باغ حسن چون تو نهالی از سعدی شیرازی غزل 492

1 ای باغ حسن چون تو نهالی نیافته رخساره زمین چو تو خالی نیافته

2 تابنده‌تر ز روی تو ماهی ندیده چرخ خوشتر ز ابروی تو هلالی نیافته

3 بر دور عارض تو نظر کرده آفتاب خود را لطافتی و جمالی نیافته

4 چرخ مشعبد از رخ تو دلفریبتر در زیر هفت پرده خیالی نیافته

5 خود را به زیر چنگل شاهین عشق تو عنقای صبر من پر و بالی نیافته

6 تا کی ز درد عشق تو نالد روان من روزی به لطف از تو مثالی نیافته

7 افتاده در زبان خلایق حدیث من با تو به یک حدیث مجالی نیافته

8 زایل شود هر آن چه به کلی کمال یافت عمرم زوال یافت کمالی نیافته

9 گلبرگ عیش من به چه امید بشکفد از بوستان وصل شمالی نیافته

10 سعدی هزار جامه به روزی قبا کند یک مهربانی از تو به سالی نیافته