ای تازه بهار نغز و از ملک‌الشعرا بهار غزل 377

1 ای تازه بهار نغز و زیبایی اندر خور دیدن و تماشایی

2 رضوان سر شاخ تازه پیراید چون تو سر زلف تازه پیرایی

3 هر دم به دگر طریقه و آیین رخسارهٔ خویشتن بیارایی

4 تا آن که بدین طریقه‌های نو دل از کف شیخ و شاب بربایی

5 یک‌دم‌ ز نشست‌وخاست نشکیبی وز فتنه گری دمی نیاسایی