1 ای خواجه چشم من همه سوی خط است و خال تو در خیال مال و در اندیشهٔ منال

2 من معترف که باده حرامست میخورم ای شیخ مال وقف چسان بر تو شد حلال؟

3 جُستی نشان او که مبادا نشان او هر جا بر افکند صنمی پرده از جمال

4 در گوش بود حرف فراقم فسانه‌ای غافل ز بازی فلک و مکر بد سگال

5 هر درد را دوائی و هر خار را گلی است ایدل خموش باش دمی آنقدر منال

6 شبهاست باز دیده‌ام از آرزوی تو تا از شمایل تو حکایت کند مثال

7 گفتی که دام و دانه دل از کجا ببین بر روی دوست زلف و برخسار یار خال

8 ای باد حال زار صبوحی بگو به یار امّا نه آنقدر که ازو گیردش ملال