ای مستان خیزید که هنگام از سنایی غزنوی غزل 74

1 ای مستان خیزید که هنگام صبوحست هر دم که درین حال زنی دام فتوحست

2 آراست همه صومعه مریم که دم صبح صاحبت خبر گلشن و نزهتگه روحست

3 یک مطربتان عقل و دگر مطرب عشقست یک ساقیتان حور و دگر ساقی روحست

4 طوفان بلا از چپ و از راست برآمد در باده گریزید که آن کشتی نوحست

5 باده که درین وقت خوری باده مباحست تو به که درین وقت کنی توبه نصوحست

6 خود روز همه نوبت تن خواهد بود هین راح که این یک دودمک نوبت روحست

7 وز می خوش خسب گزین صبح سنایی تا صبح قیامت بدمد مرد صبوحست