کشیدی باده ها در از اقبال لاهوری زبور عجم 101

1 کشیدی باده ها در صحبت بیگانه پی در پی بنور دیگران افروختی پیمانه پی در پی

2 ز دست ساقی خاور دو جام ارغوان در کش که از خاک تو خیزد نالهٔ مستانه پی در پی

3 دلی کو از تب و تاب تمنا آشنا گردد زند بر شعله خود را صورت پروانه پی در پی

4 ز اشک صبحگاهی زندگی را برگ و ساز آور شود کشت تو ویران تا نریزی دانه پی در پی

5 بگردان جام و از هنگامه افرنگ کمتر گوی هزاران کاروان بگذشت ازین ویرانه پی در پی