به دل نمی‌گذری، تا کجا گذر از قدسی مشهدی غزل 460

1 به دل نمی‌گذری، تا کجا گذر داری فکندی از نظرم، تا چه در نظر داری

2 سرت نمی‌شود از جام صحبت ما گرم مگر خمار ز پیمانه دگر داری؟

3 نماند بر سر بالین من کسی، چه شود مرا اگر ای اجل امشب ز خاک برداری؟

4 نکرده‌ای مژه‌ای تر به خون ز سنگدلی ازین چه سود که صد چشمه در جگر داری

5 ز بوی باده من از خویش رفتم ای ساقی مرا ز من خبری ده اگر خبر داری