تو حق‏شناس نئی ای عدو خطا از فیض کاشانی غزل 1032

1 تو حق‏شناس نئی ای عدو خطا اینجاست چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

2 سری به دنیی و عقبی فرو نمی‏آمد چرا که دوستی اهل بیت در سر ماست

3 در اندرون من خسته دل خیال امام خموش کرد مرا و به خویش در غوغاست

4 دلم ز پرده برون شد کنون امیدی هست اگر ز ناله و فریاد کار ما بنو است

5 به هر طرف من سرگشته چند پویم، چند ره دیار امام زمان کجاست، کجاست

6 نبود میل جهانم ولیک در نظرم امید آمدن او چنین خوشش آراست‏

7 چو شعله زاتش شوقت مدام سوزد فیض که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست