تو طوطی قفس را تا نمیری
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 تو طوطی قفس را تا نمیری نخواهی رستن از بند اسیری
2 ترا چون در صف صورت کشیدند تو افتادی بدام ایشان بریدند
3 بمیر از لذت و ترک شکر کن چو سیمرغ از همه عالم گذر کن
4 اگر ترک از شکر گیری تو چون باز به هندوستان روحانی رسی باز
5 وگرنه بر سر باطل بمانی چو کوری بی عصا در گل بمانی
6 همی غلطی چو مرغ سر بریده بدست خویشتن شهپر بریده
ادامه توضیحات شاعر