ای خاک درت سجده‌گه از ابراهیم شاهدی دده غزل 12

1 ای خاک درت سجده‌گه جمله جبین‌ها زنار دو گیسوی تو سرفتنه دین‌ها

2 عشاق تو را طاقت جور و ستمت نیست گشتند همه خاک درت بگذر از این‌ها

3 با عاشق خود جور و جفا کمتر از این کن زیرا که ز خوبان نبود خوب چنین‌ها

4 بر تربت عشاق گذر کن که برآیند جان‌ها به تماشای تو از زیر زمین‌ها

5 فریاد ز ترکان دو چشمت که دمادم بر خلق کشانید ز هر گوشه کمین‌ها

6 گفتی کشمت شاهدی یا با غم و یا درد خود نیست مرا هیچ شک و شبهه درین‌ها