ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3053

1 ز قیل و قال تو گر خلق بو نبردندی ز حسرت و ز فراقت همه بمردندی

2 ز جان خویش اگر بوی تو نیابندی چو استخوان دل و جان را به سگ سپردندی

3 اگر نه پرتو لطفت بر آب می‌تابید به جای آب همه زهر ناب خوردندی

4 اگر نه جرعه آن می بریختی بر خاک ستارگان ز چه رو گرد خاک گردندی

5 گر آفتاب ازل گرمیی نبخشیدی تموز و جمله نباتان او فسردندی

6 منزهی و درآمیختن عجب صفتی است دریغ پرده اسرار درنوردندی

7 اگر نه پرده بدی ره روان پنهانی ز انبهی همه پاهای ما فشردندی

8 ز پرده‌ها اگر آن روح قدس بنمودی عقول و جان بشر را بدن شمردندی

9 گر آن بدی که تو اندیشه کرده‌ای ز زحیر بتان و لاله رخان جمله زار و زردندی

10 چو صورتی نبدی خوب جز تصور تو شراب‌های مروق ز درد دردندی

11 اگر خمش کنمی راز عشق فهم شدی وگر چه خلق همه هند و ترک و کردندی