ندیدی مگر از ادیب الممالک فراهانی مثنوی 31

1 ندیدی مگر کاندرین سال شوم که آتش فرو زد بهر مرز و بوم

2 دو همسایه اندر هیاهو شدند بما شیر و با دشمن آهو شدند

3 به هر شهر لشگر کشید انگلیس به تاراج ده یار شد با رئیس

4 به هم چشمی او سپهدار روس به تسخیر ری کوفت ناگاه کوس

5 همی خواست ما را ازین بوم و بر براند چو چین از در کاشغر

6 ازیرا که مان بی زر و زور دید تنی چند خسبیده در گور دید

7 چو شیر ژیان خسته شد روزگار سگ گله را کرد خواهد شکار

8 کنون گر بهم دست یاری دهیم به پیروزی امیدواری دهیم

9 بدان سان که فرمود خیرالبشر همه یار باشیم با یکدیگر

10 چو بنیان مرصوص صف برکشیم وزین کافران سخت کیفر کشیم

11 نه از روس مانیم یک تن بجای نه زین انگلیسان بی عهد و رای