آن روز که مه از ادیب الممالک فراهانی مفرد 12

1 چو بی وجود خداوندگار آسایش حرم بود بخرد و بزرگ این کشور

2 دوباره نامه نبشتند مفتیان مهین بمیر فرخ دانش پژوه دانشور

1 تا در میان اوباش تقسیم شد وزارت کردند مملکت را سرمایه تجارت

2 طلاب گرسنه را خواندند از حماقت در مسند شرافت از مرکز حقارت