ای که با نور خرد نور خدا از حکیم سبزواری غزل 183

1 ای که با نور خرد نور خدا میجوئی خویش بین عکس نظر کن به کجا میپوئی

2 چیست ماهیت و مرآت چه عین ثابت حد تقریب نهند اهل حقیقت سوئی

3 مطربار است برو راه مخالف بگذار چند از این پرده بعشاق نوا میگوئی

4 خار این باغ عزیز است چو گل خوارمبین تا که از گلشن توحید بیابی بوئی

5 هرچه زیبنده ز چیزیست مخواه از دگری سیمی از روئی و آهن صفتی از روئی

6 خضر خطت که خورد آب حیات از دهنت بین که پهلو زندش اهرمن گیسوئی

7 آن چنان طوطی اسرار شدی نغمه سرا که همه دفتر ارباب خرد میشوئی