1 ای سرو ناز حسن که خوش می‌روی به ناز عشاق را به ناز تو هر لحظه صد نیاز

2 فرخنده باد طلعت خوبت که در ازل ببریده‌اند بر قد سروت قبای ناز

3 آن را که بوی عنبر زلف تو آرزوست چون عود گو بر آتش سودا بسوز و ساز

4 پروانه را ز شمع بود سوز دل ولی بی شمع عارض تو دلم را بود گداز

5 صوفی که بی تو توبه ز می کرده بود دوش بشکست عهد چون در میخانه دید باز

6 از طعنه رقیب نگردد عیار من چون زر اگر برند مرا در دهان گاز

7 دل کز طواف کعبه کویت وقوف یافت از شوق آن حریم ندارد سر حجاز

8 هر دم به خون دیده چه حاجت وضو چو نیست بی طاق ابروی تو نماز مرا جواز

9 چون باده باز بر سر خم رفت کف زنان حافظ که دوش از لب ساقی شنید راز