1 ای طربخانه دل خلوت سلطان غمت پرده دیده سراپرده خاک قدمت

2 وعده داد مرا ماه من امشب ای صبح بخدا گر همه صدقست نگه داردمت

3 بعلاجی دگرم حال مگردان که مرا ساز کارست بسی شربت ذوق المت

4 سزد ار دم زند از سلطنت روی زمین خاکساری که بود گرد حریم حرمت

5 نفسی نیست که در رشته جانم گرهی نفتد از شکن سلسله خم بخمت

6 گریه در دیده ز بیداد تو آبی نگذاشت عذر خواه کمی ماست کمال کرمت

7 می کند منع تو از قتل فضولی اغیار این چه ظلم است بران کشته تیغ ستمت