1 ای خیل ستارگان سپاه و حشمت دوران فلک زبون تیغ و قلمت!
2 عالم همه چیست پیش تو؟ مشتی خاک وان نیز همه فدای خاک قدمت!
1 ای ظفر موکب تو را بر پی دو جهان پیش همتت لا شی
2 در صف بندگان تو مریخ روز رزم از شمار بسمل و فی
1 چون برفَراخت خسرو سیارگان علم در خاک پست کرد سراپرده ظُلَم
2 صبح دوم گرفت جهان گو چرا گرفت؟ اندر هوای شاه نزَد جز به صدق دم