ای مرضهای معاصی ز تو محتاج از فضولی بغدادی غزل 120

1 ای مرضهای معاصی ز تو محتاج علاج تو شفیع و همه عالم بشفاعت محتاج

2 ارجمند از جهت حسن قبولت اسلام سربلند از شرف پایه قدرت معراج

3 شمع قدر تو شب ظلمت حیرت را ماه خاک پای تو سر رفعت گردون را تاج

4 کار دنیا شده از دولت شرع تو تمام قدر دین یافته از سکه عدل تو رواج

5 عقل را حکم تو مستخدم اجرای امور ملک را امر تو مستلزم پیوند مزاج

6 عرش را از شرف پای تو عالی مقدار شرع را از مه روی تو منور منهاج

7 یا نبی نیست ز لطف تو فضولی نومید طالب قطره آبیست ز بحر مواج