ای سرافراز نهال از واعظ قزوینی دیوان اشعار 22

1 ای سرافراز نهال چمن حشمت و جاه کشت امید ترا، خرم و پر حاصل باد

2 دوستانت، همه چون خوشه سرافراز مدام خصم بد تخم تو، چون تخم بزیر گل باد

3 شیر باران فیوضات الهی، شب و روز بر سر کشته ات، از ابر کرم نازل باد

4 «خرم آباد» که شد خرم و آباد از تو توشه هر دوجهان تو، از آن حاصل باد

5 همچنان کز تو شد این بائره آباد مدام لطفت، آباد کن بائره هر دل باد

6 فیض آثار تو، در دفتر گیتی باقی باقی عمر تو، هر روز از آن حاصل باد

7 بهر تاریخش، از اخلاص دعائی دارم: «یاعلی، مقصد کونینت از آن حاصل باد»